2
Ucapan sókór Yunus ke Allah, yang nyelametke dio dari tenggelem
1 Yunus bedoa ke Allahyhwh, Tuhannyo, dari perót iwak tu. 2 Ujinyo,
 
“Dari kesaroan aku di laót tadi, aku bedoa ke Allahyhwh,
trós Dio nyawab aku.
Aku bejerét di jeró dunio wong mati,
trós Kau ndengerke suaro aku.
 
3 Tadi Kau nguntalke aku ke tempat yang dalem, ke tenga laótan,
trós arós banyu ngeléléngi aku,
slóró ombak samo gelombang Kau nganyutke aku.
4 Trós aku mékér,
‘Aku la tebuang dari adepan Kau,
cakmano aku bakal nyingok lagi ke Ruma Kau yang suci?’*
5 Banyu laót tu nótópi aku sampe ke leher,
kedaleman laót ngeléléngi aku,
taneman laót mbelét palak aku.
6 Aku kelelep ke dasar laót,*
aku tekóróng di jeró bumi óntók selamo-lamonyo.
 
Tapi Kau la naékke nyawo aku dari jeró liang kóbór,
Ya Allahyhwh, Ya Tuhan aku.
7 Pas napas aku nak abés, aku teinget samo Allahyhwh.
Trós sampela doa aku ke Kau, ke jeró Ruma Kau yang suci.
8 Wong-wong yang nyemba berhalo yang sio-sio ninggalke kasé stio Kau óntók dio wong tu.*
9 Tapi aku, dengen raso terimo kasé bakal aku enjókke kórban sembeléhan óntók Kau,
trós bakal aku bayar apo yang aku najarke.
Keselametan iola dari Allahyhwh!”
 
10 Ahérnyo, Allahyhwh mrénto ke iwak tu. Jadi iwak tu muntake Yunus ke darat.